"Ik vind het heerlijk om Gronings te horen als ik op jullie markt sta"

Montmartre interviewt verschillende kunstenaars om ze in de spotlights te zetten in coronatijd. Vandaag in beeld: Tineke Strating, sieradenontwerper en kunstschilder. 

Wat was het moment waarop je wist dat je kunstenaar wilde worden?

Ik had een hele drukke baan in de horeca. Ik heb daar altijd heel hard gewerkt en ik moest er toen heel plotseling weg. Helaas ben ik er toen niet zo leuk weggekomen. Ik raakte in een dip en ben ook overspannen geweest. Maar ik was wel altijd al creatief bezig. Mijn vrienden zeiden toen: 'goh, die sieraden zijn altijd zo leuk, waarom ga je daar niet mee aan de gang?'. Ik maakte ze toen weleens als cadeautje, voor een verjaardag bijvoorbeeld. Toen heb ik eerste de stap durven zetten en eigenlijk ging dat heel goed. Schilderen deed ik eigenlijk altijd al. Van mijn sieraden kan ik van leven, met schilderijen is dat toch anders. Een schilderij is een grotere investering, daar moeten mensen langer over nadenken. Sieraden verkoop je daarom toch sneller. Mijn sieraden zijn bovendien uniek. Ik ben de enige in Nederland die sieraden maakt van gerecyclede kunststof.

Waar ben je het meest trots op in je werk? 

Nou, ik ben er toch wel heel trots op dat ik mijn sieradenlijn van de grond heb gekregen. Zeven jaar ben ik daar nu mee bezig. Die coronatijd tel ik niet mee hoor, dat is toch pech voor iedereen. Ik hoop dat na coronatijd de boel weer een beetje gaat lopen.

Wat is jouw ervaring met Montmartre?

Ik sta er nu denk ik toch al een jaar of vier, vijf. Ik heb ook weleens een jaartje overgeslagen. Ik ben Groningse en ik woon in het oosten. Ik vind het daarom heel leuk om terug te gaan. Ik sta niet op veel markten in Groningen, dus dat is extra leuk. We maken er dan een heel weekend van en nemen de fietsen dan mee. De omgeving daar is prachtig. Ik vind het heerlijk om Gronings te horen, daar word ik zo blij van. En jullie markt is altijd zo leuk. Jullie hebben een prachtig team, zijn altijd verkleed. Echt een feestje om bij jullie te staan.

Wat zou je jonge kunstenaars willen meegeven?

Geduld hebben. Het loopt niet in één keer goed. Je moet er echt in investeren, dat heb ik ook gedaan. Je doet steeds meer contacten op en ontdekt welke markten het leukst zijn. Ik moest ook ontdekken welk publiek mijn spulletjes het leukst vindt. Daarom bezoek ik ieder jaar een paar nieuwe markten. Ik vraag ook altijd andere kunstenaars of zij nog een leuke markt weten. We geven elkaar altijd tips. De laatste paar jaar ben ik vaak gevraagd. Ik sta altijd van Dokkum tot Maastricht, maar ook in Duitsland. Dat reizen mis ik wel echt. Het lijkt me leuk om weer onder de mensen te zijn.

Wat zijn je wensen voor de toekomst? 

Ook meewerken aan een interview? Mail ons dan. 

"Ik zeg altijd over mijn schilderijen, you love it or you hate it"

Montmartre interviewt verschillende kunstenaars om ze in de spotlights te zetten in coronatijd. Vandaag in beeld: Sietse Mein, schildert abstracte en kleurrijke schilderijen. 

Wat voor werk deed je eerst?

Ik heb in het bedrijfsleven gezeten. Ik heb 5 bedrijven in het vastgoed gehad. In de verkoop, verhuur, groothandel, ad-interim, van alles. Ik was een bezig bijtje. Nu ben ik fulltime kunstenaar en daar ben ik hartstikke blij mee. Ik heb geen stress meer van personeel en kan zelf mijn tijd indelen. Ach, alles heeft zijn charme, ook het bedrijfsleven vond ik leuk. Maar ik ben nu op een leeftijd waarbij die drukte van mij niet meer zo hoeft en dan is dit ook fijn.

Hoe vaak ben je bij Montmartre geweest en hoe kwam je er terecht?

Dit zou mijn vijfde of zesde keer worden. Ik heb de eerste keer ergens een oproep van jullie gelezen. Ik woon dichtbij, in Blijham, dus dat leek me heel leuk. Want dat is het ook met ouder worden. 300 kilometer rijden, daar heb je geen zin meer in. Jullie zijn heel erg professioneel en het is altijd heel gezellig. Een leuk verhaal van de laatste keer was een ouder echtpaar dat recht op ons afkwam. Ze zeiden, dat schilderij, dat willen we hebben. Ik zei, maar je ziet het voor het eerst, hoe weet je dat? Toen vertelden ze dat ze een heel rondje hadden gelopen over de markt, maar ze vonden toch echt dat schilderij het allermooiste. Nou dat is natuurlijk het grootste compliment dat je kunt krijgen.

Waar ben je het meest trots op in je werk?

Dat weet ik zo niet. Je leert iedere dag weer wat nieuws. Je techniek verandert. Dan maak je iets en dan denk je: hé, dat had ik vorig jaar niet gedaan. Als ik terugkijk is het wel leuk om te zien dat het toen echt nog in kinderschoentjes stond. Je wordt volwassen. Ik durf nu meer, er zit meer leven en body in mijn werk nu.

Hoe geef jij het leven een beetje kleur in coronatijd?

Nou, als het mooi weer is ga ik vissen. Verder merk ik niet dat het nu anders is met corona, qua klanten. 

Wat zou je jonge kunstenaars willen meegeven?

Vooral goed kijken en durven doen. Want veel mensen durven niet. Door beter te kijken zie je meer. Als je je kunt inleven in zo'n schilderij dan kun je er ook van genieten. Als mensen in kleuren een verbinding zien en men praat erover dan weet ik dat mijn schilderij goed is gelukt. Ik zeg altijd van mijn schilderijen, you love it or you hate it.

Heb je ook een inspiratiebron?

Nee, daar ben ik te nuchter voor. Ik kijk nergens naar. Want als ik naar andere mensen kijk, gaat het ten koste van mijn eigen inspiratie. Dan ben ik niet meer puur in mijn eigen gedachte om het op het doek te zetten. Ik ben eigenlijk heel eigenwijs. Maar dan heb ik wel een puur gedachtengoed naar mijn eigen schilderijen toe. Zo leer je elke dag weer.

Wat zijn je wensen voor de toekomst?

Gezond blijven, zodat je de dingen kunt blijven doen die je graag wilt doen.

Ook meewerken aan een interview? Mail ons dan.